Եթե իշխանությունն օգտագործում է «թիկունքից հարված» եզրույթը, ապա հենց իշխանությունն է թիկունքից հարվածում պետությանը։

Մենք հիմա պարտվում ենք, որովհետև պառակտված ենք, որովհետև մեր երկրի ղեկավարը չի ընդունում քաղաքական լեգիտիմությունը։

Սա գլխակեր իշխանություն է։ Այն Հայաստանին կանգրեցրել է հումանիտար աղետի առաջ:

Հայաստանում քաղաքաքացիական հասարակությունը, ցավոք, ի վերջո քաղաքականացավ:

Ֆեյսբուքով, ֆեյքերով չես կարա երկիր կառավարես: Ձեր հեղափոխության վերջը եկել է։

Ակնհայտ է, որ «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության ղեկավար Գագիկ Ծառուկյանի հետապնդումը քաղաքական բնույթ է կրում։ 

Բո­լորն ի­րենց հա­վակ­նու­թյուն­նե­րը մի կողմ պի­տի թող­նեն և միա­վոր­վեն «կոն­սեն­սուս -1» գա­ղա­փա­րի շուր­ջը։ Այս իշ­խա­նու­թյու­նը մեր երկ­րի անվ­տան­գու­թյան սպառ­նա­լիքն է։

Իշխանությունը հարցերին լուծումներ տալու, դժվար, բայց իրական աշխատանք կատարելու փոխարեն՝ գնում է ընդդիմախոսներին ահաբեկելու ճանապարհով։

Եթե Ծառուկյանի դեմ այս արշավը Նիկոլը մարսի, անցնելու է մյուսներին։ «Ուղտը» բոլորի դռանն է չոքելու։

Նիկոլ Փաշինյանի ցանկացած գործողություն վերածվում է ժողովրդի պառակտման, բախումների, քաոսի։ Վերջում՝ «Մարտի 1»։

Անբարոյականի տղա լինեմ, թե հետ կանգնեմ։

Միջին վիճակագրական «հպարտ քաղաքացուն» այսօր Փաշինյանը հռչակեց սրիկա, որը չի ենթարկվում փչացած պատեֆոնից հնչած կոչերին ու պատճառ դառնում հարևանի մահվան։

Կորոնավիրուսը Սերժ Սարգսյանը չէ, որ անընդհատ նույն բառերը կրկնես, ինքը հեռանա։ Այստեղ խելք, պրոֆեսիոնալիզմ ու կոմպետենտություն է պետք։

Նիկոլ Փաշինյանը չի ասի, որ մեղավոր է, ուղղակի կվախենա և հրաժարական կտա: 

Այս իշխանության կարծիքով՝ միակ ճիշտն իրենք են։ Սրանում է նրանց դժբախտությունը։

Նացիստ Հիտլերի տոտալիտար մտածողությունը շատ նման է այսօրվա Փաշինյանի մտածողությանը, ով բացի իրենից, այլ քաղաքական սուբյեկտների չի ճանաչում:

Կորոնավիրուսը դարձել է հնարավորություն՝ արտակարգ դրությունը ձգելու և պաշտոնը պահելու համար։ Ահա թե ում շունն է կորոնավիրուսը։

Ակնհայտ է, որ քաղաքական աղբանոցում հայտնվելու հարցում խորապես մտահոգվելու պատճառ ունի հենց օրվա իշխանությունը: