«Շիրակ կենտրոնն» ուրախ է և ողջյունում է անօթևան ընտանիքներին բնակարանների նվիրաբերման ոլորտում վերջին շրջանումնկատվող աննախադեպ աշխուժությունը: Հասկանալի է, որ երկար տարիների ընթացքում անօթևանության խնդիրը բավականին բարդություններ է առաջ բերել և որոշելը, թե ում և ինչպես բնակարաններ նվիրել, նույնպես դժվար է:

Օրինակ՝ մեզ հանդիպել են ընտանիքներ, ովքեր դժվարությամբ են համակերպվում՝ առնետների բնի վերածված խոնավ ու քայքայված, տնակները քանդելու մտքի հետ: Ընտանիքներ էլ կան, ովքեր իրենց առանց այդ էլ ծանր սոցիալական վիճակը առավել ծանր ներկայացնելու նպատակով պնդում են թե, իբր, ժամանակավոր կացարանը իրենց չի պատկանում: Հանդիպում են նաև ընտանիքներ, ովքեր անգամ բնակարաններ ունենալուց հետո էլ փորձում են դոմիկները պահել:

Իհարկե, շատ ընտանիքներ կան, ովքեր իրոք այլոց դոմիկներում են բնակվում, բայց մեր դիտարկումները ցույց են տալիս, որ շատ-շատերն էլ պարզապես հորինում են:

Այդ իսկ նպատակով բնակարաններ անօթևան ընտանիքներին նվիրաբերող կառույցներին և անհատներին կոչ եմ անում մանրամասն և բազմակողմանի ուսումնասիրել ժամանակավոր կացարանների պատկանելիությունը և փորձել ամեն գնով քանդել դրանք: Նույնիսկ այդ գործը չարժե վստահել բնակարանատերերին, քանի որ հնարավոր է բավարարվեն զուտ տնակները տեղափոխելով մի տեղից՝ մյուսը:

Հավատացե՛ք, Գյումրին անօթևանությունից և տնակներից կարող է ձերբազատվել միայն դոմիկների քանդման ճանապարհով: Ես «Շիրակ կենտրոնի» երկարամյա փորձից ելնելով եմ ասում, իսկ մենք վերջին 3 տարիներին տասնյակ բնակարաններ ենք նվիրել և տասնյակ դոմիկներ ենք քանդել:

Վահան Թումասյան