Ապրիլյան չորսօրյա պատերազմի ընթացքում ամենաթեժ կետերից մեկը շփման գծի հարավային՝ Ջաբրայիլի ուղղությունն էր: Կրակի դադարեցման պայմանավորվածությունից ավելի քան մեկ ամիս անց էլ այստեղ դեռ կրակոցներ են հնչում:

Լելե Թեփե բարձունքի մոտ գտնվող դիրքի ավագ, կրտսեր սերժանտ Ավետիսյանը և դիրքապահ, շարքային Վարդանյանը պատմում են, որ պատերազմական օրերին իրենց դիրքը ինտենսիվ հրետակոծվում էր, երկինքն էլ կրակոցներից ամբողջովին լուսավոր էր: Հիմա, կրտսեր սերժանտի խոսքով, կրակոցները քիչ են:

«Չէ, կրակոցներ շատ քիչ ա լինում, բայց մենք էլ միշտ նենց ենք անում, վիճակը որ մի փոքր զգում ենք՝ լարված ա, մենք էլ ենք աշխատում էդ ուղղությամբ, որ իմանան՝ ստեղ ձիգ կանգնած են տղաները», - «Ազատության» հետ զրույցում ասաց կրտսեր սերժանտ Ավետիսյանը:

«Անպատասխան չենք թողնում», - հավելեց շարքային Վարդանյանը:

Մինչ «Ազատությունը» զրուցում էր զինծառայողների հետ, նրանց ընկերը՝ դիրքի դիտորդ, շարքային Ղարդյանը առաջնագիծն էր դիտարկում: Ապրիլի սկզբի օրերին այստեղից ադրբեջանցի զինվորների էր նկատում, հիմա միայն հանդիպակաց դիրքում ադրբեջանական դրոշն է տեսնում: Բայց պատերազմական օրերը չի մոռանում:

«Էն կռվի կադրերից էլ իրական՝ էդ էր ամենատպավորիչը, ամենահետաքրքիրը․․․ որ սաղ մնացինք», - պատմեց Ղարդյանը: - «Ինչ-որ կադրեր էր, ոնց որ կինո գնար, որը անցավ-գնաց․․․ լավ, նորմալ, տենց»:

Տարածքային զիջումների մասին տղաները չեն ուզում լսել. ասացին, որ այստեղ ընկերներ են կորցրել:

Դիրքապահ զինվորներին օգնելու են եկել նաև կամավորները: Դիրքում հաճախ են երգում, ձայների ուղղությամբ էլ ադրբեջանական կողմից կրակում են: Նույնը եղավ մեր այնտեղ լինելու պահին:

Աղբյուրը՝ «Ազատություն»