Նորություն ասած չենք լինի, եթե փաստենք, որ Նիկոլի միակ զենքը` կախարդական փայտիկը, որով փորձում է ուղեղներ լվանալ, մանիպուլյացիան է: Մանիպուլյացիայի հիմնական գործիքն էլ ֆեյսբուքն է`շուրջօրյա ռեժիմով թարմացվող ֆեյբուքյան գրառումները չեղած բաների մասին եւ կես-ճշմարտությունները տնտեսության այս կամ այն ոլորտում, այս կամ այն ճյուղում կամ ենթաճյուղում գրանցված «տպավորիչ աճի» վերաբերյալ, որի անունը կա` ամանում չկա։

Ընդ որում, կարեւոր չէ` ինչը ինչի հետ է համեմատում. երբ պետք է` ամիսը համեմատում է նախորդ ամսվա հետ, եւ վարպետորեն շրջանցում նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածում արձանագրված ցուցանիշ(ներ)ը, երբ պետք է` նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի հետ է համեմատում։ Կարեւորը «տպավորիչ աճ» ցույց տալն է։

«Վիճակագիրներից քայլ առաջ» Փաշինյանի անձնական էջում հրապարակվող թվերը գրեթե անմիջապես հերքվում են մասնագետների կամ նույն վիճակագիրների, անգամ «սեփական» կաբինետի անդամների կողմից, բայց մեծուփոքր ստերի, քարոզչական աճպարարությունների մեջ բռնվելուց ժողվարչապետն առանձնապես չի նեղվում։ Մեկ է`իր ֆանատներին փաստերը չեն հետաքրքրում. փաստերը նրանց կտրականապես հակացուցված են` մի ականջից մտնում են, մյուսով` դուրս գալիս, ոչ մի հետք չթողնելով մտածելու համար նախատեսված «գորշ նյութի» ծալքերում։

Օրինակ`գրում է. «Հուլիսի տնտեսական թվերը բավական տպավորիչ են ստացվել։ Ունենք Տնտեսական ակտիվության ցուցանիշ` 8.1 տոկոս։ Արդյունաբերական արտադրանքի ծավալի աճ`16.1 տոկոս։ Շինարարության աճ՝ 4.1 տոկոս, Առեւտրի շրջանառության աճ` 9.1 տոկոս, Ծառայությունների աճ՝ 14.9 տոկոս, Միջին անվանական աշխատավարձի աճ՝ 8 տոկոս, Արտահանման աճ՝ 19.5 տոկոս»:

Հաջորդ օրը էկոնոմիկայի նախարարը բոլորովին այլ՝ ոչ հովվերգական պատկեր է ներկայացնում. «Այսօր մենք մոտավորապես 15 անգամ զիջում ենք աշխարհի առաջին տեղերը զբաղեցնող երկրներին մեկ շնչի հաշվով ստեղծված եկամտի տեսանկյունից, ունենք 8 անգամ ավելի ցածր արտադրողականություն, քան Եվրոպայի ցանկացած միջին երկիր, մենք ունենք առնվազն 2 անգամ ցածր արտադրողականություն, քան ԵԱՏՄ առաջատար պետությունները», եւ ասում է`մակրոտնտեսական ակտիվությունը մեզ չի գոհացնում։

«Կողքից» հուշում են` նախ, տնտեսական ակտիվության աճը դեռ տնտեսական աճ չէ, որ էդպես վեր-վեր եք թռչում, երկրորդ` այդ 8,1 տոկոս աճի մեջ գյուղատնտեսության ոլորտը, որտեղ պաշտոնապես ավելի քան 7 տոկոս անկում է արձանագրվել («Ագրարագյուղացիական միավորում» ՀԿ նախագահ Հրաչ Բերբերյանը վստահեցնում է` անկումն իրականում 15-20 տոկոս է եղել. բոլոր ուղղություններով, հատկապես պտղի, խաղողի, ցորենի, կարտոֆիլի արտադրության, անասնապահության ոլորտներում «ծանր վիճակ է»), արտացոլված չէ։

Թանգարանների այցելուների թվի թռիչքային (40 տոկոսանոց) աճ է արձանագրում, ընդդիմախոսները տեղնուտեղը հակադարձում են` այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, քանզի համեմատության «եզրը» 2018-ի առաջին կիսամյակն է, երբ երկիրը բոլորվին այլ «թատրոն»` ռեալիթի շոու էր նայում Փաշինյանի «գերակա դերակատարմամբ», եւ թանգարաններն առնվազն երկու ամիս մատնված էին լիակատար անգործության, Փաշինյանի պետքը չէ`խուլ ու համր է ձեւանում։

Խոսում է ավելացած տասնյակ հազարավոր աշխատատեղերի մասին, Զինծառայողների ապահովագրության հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ Մեսրոպ Մանուկյանը «երեսին շրխկացնում» է` վերջին եռամսյակում պաշտոնապես իբր` գրանցված 576 000 վարձու աշխատողներից ընդամենը 501 000-ն է ամենամսյա մուծումներ արել հիմնադրամին։ Ո՞ւր են անհետացել մնացած 75 հազար աշխատողների վճարած 1000-ական դրամները, այդ աշխատատեղերը կա՞ն, թե՞ «ֆիկցիա» են` մանիպուլյացիա, թվանկարչություն, ուղեղի մորմոք կամ` կարո՞ղ է ինչքան ավելացել են, մի երկու այդքան էլ կրճատվել են, Նիկոլի «անձնական էջը» համեստորեն լռում է։

Ոչ մի խոսք` այն մասին, որ պաշտոնական վիճակագրության համաձայն, հունվար-հուլիս ամիսներին պաշտոնապես գրանցված գործազուրկների թիվը 16 000-ով ավելացել է, այն դեպքում, երբ 2018-ի նույն ժամանակահատվածի տվյալներով`5000-ով կրճատվել էր: Ոչ մի ծպտուն, որ ավելացել է նաեւ Հայաստանից դրամական փոխանցումների արտահոսքը, այն էլ`2 անգամ, եւ հասել 126 մլն 400 հազար դոլարի։ Ինչի՞ մասին է խոսում «տպավորիչ աճի» այս ցուցանիշը` թերեւս, պետք չէ բացատրել։

Փաստորեն թավշյա վիճակագրությունն էլ արդեն չի օգնում Փաշինյանին` քողարկելու իր անփառունակ «իշխանավարման» վնասները, ու դրա դեմ ոչինչ չես անի։

Լիլիթ Պողոսյան