Յուսինի պնդմամբ՝ այդ քայլով Անկարան խնդիրներ է ստեղծել, այդ թվում՝ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի համար, որը, ի տարբերություն իր հայրենակիցների զգալի մասի, տրամադրված չէ առճակատման, բայց ստիպված է հաշվի նստել իր երկրի քաղաքացիների հետ։

«Իսկ ինչպես չհայտարարել այդպիսի մտադրության մասին, եթե «ավագ եղբայրը»՝ նախագահ Էրդողանը, խոսում է անվերապահ աջակցության մասին, եթե թուրք քաղաքական գործիչները գրեթե ուղղակի ռազմական միջամտության կոչ են անում»,-գրում է նա։

«Կոմերսանտ»-ի մեկնաբանի խոսքով՝ Բաքվին իր աջակությունն է հայտնել նաև միջուկային տերություն և տարածաշրջանում առանցքային դերակատար Պակիստանը և, ինչպես պնդում է նա, Անդրկովկասում Թուրքիայի և Պակիստանի ակտիվացմանը զուգահեռ «անխուսափելիորեն մոբիլիզացվում են նաև նրանց անհաշտ հակառակորդները՝ Հունաստանը և Կիպրոսը Եվրամիության շարքերում, Հնդկաստանը և Իրանը՝ Ասիայում»՝ հավելելով, որ իրավիճակը զարգանում է շատ վտանգավոր ուղղությամբ։

Նրա խոսքով՝ չպետք է թերագնահատել նաև ԱՄՆ-ում և Եվրոպայի առանցքային երկրներում, առաջին հերթին՝ Ֆրանսիայում հայկական սփյուռքին։

«Դրանով իսկ հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը տարածաշրջանային կոնֆլիկտից կարող է վերաճել միջազգային կոնֆլիկտի։ Ինչ-որ պահի փոխադարձ ատելության բաժակը լցվելու է, Թուրքիայի հրահրիչ ջանքերը վերջապես պտուղներ են տալու։ Եվ Բաքուն, ապավինելով իր զինված ուժերի որակական գերազանցությանը, կսկսի արդեն ոչ թե փոքր, լոկալ, այլ իսկական պատերազմ, որը կարող է աղետալի հետևանքներ ունենալ տարածաշրջանի համար»,-գրում է նա։

Աղբյուրը՝ tert.am