«Երեւի հիշում եք, որ կառավարության նիստում հանձնարարական էի տվել վերականգնել Հայաստանի մայրուղիներին հարակից մի շարք քանդակագործական ստեղծագործություններ»,-ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է Փաշինյանը, և աչքալուսանք տալիս աչքը ճամփին` «հեղափոխության բերքահավաքին» սպասող Պողոսին. «Դրանցից երկուսի` Սեւան-Երեւան մայրուղու վրա գտնվող «Ճանապարհաշինարարների» եւ «Արձագանքի» վերականգնման եւ հարակից տարածքների բարեկարգման համար կառավարությունը դեռ գարնանը հատկացրել է համապատասխանաբար 176 միլիոն եւ 76 միլիոն դրամ»։

Այսինքն` մոտ 366 հազար և 158 հազար դոլար, ինչը, համաձայնեք, քիչ չէ թեկուզև շա՜տ արժեքավոր ինչ-որ քանդակների, մշակութային կամ քվազիմշակութային այլ արժեքների վերականգնման համար (փողերի լվացումը հո պոզով-պոչով չի լինում)։

Ասում է` հունիսին եւ հուլիսին հրապարակային մրցույթ էր հայտարարվել վերականգնման աշխատանքներն իրականացնող ընկերություն ընտրելու համար, բայց մրցույթները չեն կայացել`հայտեր չլինելու պատճառով, երեկ երրորդ մրցույթն է հայտարարվել. «Հույս ունենք` այս անգամ մասնակիցներ եւ հաղթողներ կլինեն ու ոչ միայն մշակութային հարց կլուծվի, այլեւ տնտեսական, որովհետեւ կապիտալ այս ներդրումը ենթադրում է նաեւ նոր աշխատատեղեր»:

Փաստորեն, վարչապետի պաշտոնն զբաղեցնող անձը չգիտի` ինչ է կապիտալ ներդրում և ինչով են այն ուտում։

Լավ, էդ խեղճուկրակ կառավարությունում մեկը չկա՞, դրան բացատրի, որ «կապիտալ ներդրումները հիմնական ֆոնդերի ստեղծման, ընդլայնման և վերակառուցման նպատակով կատարվող նյութական, աշխատանքային և դրամական ծախսերն» են։ Այսինքն` ապագային միտված զարգացման ծրագրերի համար նախատեսված միջոցները, որ ոչ մի կերպ չեն կարող հավասարեցվել ընթացիկ ծախսերի հետ, ինչքան էլ դրանք ուռճացված բարձր լինեն...

Լիլիթ Պողոսյանի ֆեյսբուքյան էջից