«Ժողովուրդ» թերթը գրում է․ ««Կորոնավիրուսը պատերազմ է հայտարարել Հայաստանին»,-դեռևս հունիսի 5-ին նման հայտարարություն էր արել ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը և հավելել. «Պատերազմը վարելու բեռն ընկած է իշխանության ուսերին: Ով պայքարում է իշխանության դեմ, կամա թե ակամա դավաճանում է ազգին»։ Իսկ պատերազմական իրավիճակն ինքնին ենթադրում է լրջություն, պատասխանատվություն և աչալրջություն: Եվ, ահա, այս իրավիճակում, երբ խոսք է գնում հանրակրթական և նախադպրոցական ուսումնական հաստատությունների վերաբացման մասին, ու անհրաժեշտ է կատարել ահռելի առողջապահական աշխատանք մեր երեխաներին կորոնավիրուսից փրկելու և երկրորդ ալիքին դիմագրավելու համար, պարզվում է՝ առողջապահության նախարար Արսեն Թորոսյանը որոշել է օգոստոսի 31-ից 18 օրով մեկնել արձակուրդ։ Երկրում, առողջապահական վիճակով պայմանավորված, արտակարգ դրություն է, սակայն նախարարը գնում է հանգստի, և ավելին՝ ապաակտիվացրել է նաև սոցիալական ցանցում իր էջերը, որոնց միջոցով հանրությանը պարբերաբար իրազեկումներ էր անում։

Ինչպե՞ս բացատրել ստեղծված իրավիճակը. կա՛մ առողջապահության նախարար Արսեն Թորոսյանը խուսափում է պատասխանատվությունից, ինչը պատերազմական իրավիճակում կոչվում է դասալքություն (դա նույնն է, ինչ ՊՆ Դավիթ Տոնոյանը պատերազմական իրավիճակում արձակուրդ մեկնի), կա՛մ վերջինս ստիպված է արձակուրդ գնացել՝ ինչ-ինչ պատճառներից դրդված: Կա նաև երրորդ տարբերակը, ըստ որի՝ Թորոսյանի համար միևնույնն է ստեղծված իրավիճակը, և նա գնում է իր արձակուրդը վայելելու՝ անտեսելով վարակակիրներին, պոտենցիալ վարակակիրներին, այդպես խուսափելով պատասխանատվությունից։

Մինչդեռ նախարար Արսեն Թորոսյանը պարտավոր է հստակ բացատրել՝ ինչու է արձակուրդ գնում երկրի համար ծանր այս օրերին, ինչու է ապաակտիվացրել իր էջերը սոցցանցերում և հանրային հաշվետվություն չի տալիս իր քայլերի համար։ Նա պարտավոր է հանրային բացատրություն ներկայացնել. փախչելը հարցի լուծում չէ:

Նկատենք, որ այս ընթացքում նախարարի անհետանալու շուրջ տարբեր խոսակցություններ են պտտվում՝ ընդհուպ նրա հրաժարականի հավանականության շուրջ, բայց փաստ է, որ մենք ունենք ո՛չ հրաժարական, ո՛չ էլ պաշտոնանկություն, այլ պարզապես առողջապահության նախարարը լքել է մարտի դաշտը՝ դավաճանելով ազգին։ Թերևս նա չի գիտակցում մարտի դաշտից փախչելու հետևանքները, քանի որ չի ծառայել բանակում»։