Ստամբուլյան կոնվենցիան ոչ միայն չի համապատասխանում մեր Սահմանադրության որոշ հոդվածների։ Առաջին հայացքից նշվում է, թե այն ծառայելու է կանանց և երեխաների նկատմամբ բռնությունների, հավասար հասարակության ստեղծելու և այլ գլոբալիստական գաղափարների իրականացման, սակայն այն, ըստ էության, միտված է ծառայելու ԼԳԲՏ-ների իրավունքներին, գրանցելու նրանց ամուսնությունը, օժանդակելու երեխա որդեգրելուն և այլ՝ ավանդական հասարակությունների կողմից անընդունելի մի շարք հոռի բարքերի ներդրմանը։

Հիմա փորձենք այս ամենը դիտարկենք մանիպուլյացիոն քաղաքականության տեսանկյունից և կհամոզվենք, որ առաջիկայում հայ հասարակությանն իրականում բավականին լուրջ մարտահրավերներ են սպասվում։ Տարբեր առիթներով հաճախ ենք լսում կամ կարդում, որ այս կամ այն հարցում կիրառվել է «Օվերտոնի պատուհանի» մեթոդը, սակայն համոզված եմ, շատ քչերը գիտեն, թե ինչի մասին է խոսքը, և ինչ ասել է այդ չարաբաստիկ «պատուհանը» ասեմ իմացեք, այս տեխնոլոգիայի կիրառմամբ հասարակության (փաթաթել հանրության վզին) համար անթույլատրելի երևույթը հասցվում է գործնական քաղաքականության մակարդակ, ամրագրվում օրենքով և դառնում ենթակա՝ պարտադիր կատարման:Այս գործընթացում շատ կարևոր է այնպես անել, որպեսզի հանրությունը չզգա ներդրվող գաղափարի վտանգավորությունը։ Այսինքն՝ զոհի համար պետք է աննկատ մնա իր վրա աստիճանաբար գործադրվող ճնշումը։ Հիմա փորձեմ կոնկրետ մի դեպքով ներկայացնել «Օվերտոնի պատուհանի» կիրառումը հայաստանյան այսօրվա իշխանությունների կողմից։ Եթե ասվածը համեմատենք և զուգադրենք «Օվերտոնի պատուհանի» հետ, ապա ներկայումս մենք պատուհանի վերջին փուլում ենք: Բանը հասել է նրան, որ հայտնիություն ու վստահություն ունեցող մարդը, տվյալ դեպքում` Նիկոլը, հռետորական հարց է բարձրացնում` «արդյոք համասեռամոլները մա՞րդ են, թե՞ ոչ»:

Մամուլում տեղեկատվություն է շրջանառվում, որ առաջիկայում իշխանությունները մտադիր են Կոնվենցիան վավերացնելու նպատակով այն քննարկել խորհրդարանում, և հենց այս թեմայի հետ անմիջականորեն առնչվող մի առանցքային դրվագ դիտարկենք։

Օրերս հայտնի դարձավ, որ Տավուշի մարզի Խաշթառակ գյուղում տեղի է ունեցել ողբերգություն, երբ ընտանիքում տեղի ունեցած ծեծի արդյունքում 6-ամյա տղան, այդպես էլ գիտակցության չգալով, մահացավ։ Երեխայի մահվան լուրից հետո արևմտյան ֆինանսավորում ունեցող ՀԿ-ների ներկայացուցիչների «սթաֆը» առանց ամոթի լծվեցին երևույթի դատափետման ու հարցի շահարկման գործընթացին։ Գրեթե կասկած չունեմ, որ Խաշթառակի դեպքը, որը շատ ցավալի դեպք է (ցավակցում եմ հարազատներին), արդեն որոշ ժամանակ անց իշխանության համապատասխան կառույցներն ու սատելիտ կեղծ «փորձագետ-հոգեբանները», ինչպես նաև կեղծ «իրավապաշտպանները» փորձելու են նաև քարոզչական իմաստով օգտագործել՝ Ստամբուլյան կոնվենցիան առաջ բերելու համար։

Ասեմ ավելին, իրականում Ստամբուլյան կոնվենցիայի բաղկացուցիչ մաս է համարվում նաև Լանզարոտեի կոնվենցիան, որը դեռևս մայիսին ԱԺ-ն վավերացրեց։

Հ.Գ. Ի դեպ, այս առիթով բազմաթիվ մտահոգիչ հարցեր բարձրացվեցին տարբեր մասնագետների և ընդհանրապես լայն հանրության կողմից։ Հավելենք, որ Կոնվենցիան այն վավերացրած պետություններին պարտադրում է տարրական և միջնակարգ կրթության ընթացքում սեռական շահագործումից, սեռական բնույթի բռնություններից պաշտպանվելու հետ կապված տեղեկություններ հաղորդել երեխաներին: