Ցանկացած գործարք կնքվում է կողմերի միջև պայմանագրի հիման վրա: Իսկ պայմանագրի բովանդակությունն այն է, որ քաղաքացի Նիկոլ Վովայի Փաշինյանը քաղաքացի Իլհամ Հեյդարի Ալիևին վաճառել է հողերըը: Այս գործարքի տակից դուրս գալու քաղաքացի Փաշինյանի միակ ելքը գործարքի պայմանագրի երկրորդ՝ գնող կողմի մոտ գտնվող օրինակը ստանալն է գինն է:
Տարօրինակ կթվա, բայց գործարքի գինն արդեն էական չէ: Դատելով իրադրությունից՝ քաղաքացի Ալիևը իր մոտ պահվող «բարաթը» պատրաստ է վաճառել քաղաքացի Փաշինյանին՝ Հայաստանի մի շարք գյուղերի և Սյունիքի մարզի դիմաց: Իսկ եթե Քաղաքացի Փաշինյանը համառի, ապա քաղաքացի Ալիևը կարող է ետ պահանջել նաև նախորդ գործարքի համար տված գումարը՝ առանց վերադարձնելու գնված հողերըը: Ստացվում է, որ քաղաքացի Փաշինյանին գործարքից միայն «ձվի բուլյոնն» է մնում:
Մի ձախողակ ժուլիկի քրեական գործի պատմությունից