Գայանեն ներկա դրությամբ Խրամորթում գտնվող միակ կինն է։ Գյուղի կանանց ու երեխաներին մարտի 24-ի երեկոյան են տարհանել, երբ ադրբեջանցիները ներխուժել են հարևան Փառուխ գյուղը։ Գայանեն գյուղից ժամանակավորապես հեռանալու հորդորներին չի ենթարկվել․ երեխաներին ճանապարհել է, ինքն ու ամուսինը՝ Լեռնիկը, մնացել են Խրամորթում։

«Անվտանգության նկատառումներից ելնելով՝ երեխաներին տարել ենք Իվանյան՝ ամուսնուս ընկերոջ տուն, ու հետ եկել գյուղ։ Ես ու ամուսինս այստեղ ենք։ Տղամարդկանց ինչով կարողանում՝ օգնում եմ։ Բայց դա երկրորդական է․ կարևորը՝ արդեն կամավորագրվել եմ, միանալու եմ գյուղը պաշտպանող տղաներին»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասում է Գայանեն։

Մասնագիտությամբ բուժքույր Գայանեն ծնունդով Սիսիանից է․ Խրամորթ հարս է գնացել 15 տարի առաջ։ Ասում է՝ գյուղը լքելու մասին երբևէ չի մտածել․ մինչև մարտի 24-ի ներխուժումն էլ, ադրբեջանցիները պարբերաբար իրադրությունը լարել են, Խրամորթի ուղղությամբ կրակոցներ արձակել, բայց այնտեղից դուրս գալ մտքով անգամ չի անցել։

Ադրբեջանցիների մուղամի ու գյուղը լքելու կոչերն այս ընթացքում էլ ոչ մի օր չեն դադարել․ «Ամեն առավոտ 5։30-ի կողմերը սկսում են իրենց մուղամը, հետո էլ սովորական դարձած կոչերը։ Այսօր առավոտյան էլ նույն բաները նույն հերթականությամբ միացրել են։ Մենք էլ այստեղ մեր հայրենասիրական երգերն ենք միացրել։ Հենց իրենք սկսում են, մենք էլ ենք միացնում, ու իրենց ձայները կտրում են»,-ասում է Գայանեն։

Խրամորթցի կինը համոզված է՝ թշնամին շատ լավ գիտի, որ արցախցին անվախ է, իր հողն ամեն գնով կպահի, ու նրան ոչ գազը կտրելով, ոչ էլ սպառնալիքներով չի կարող ընկճել։