Նորից ուզում եմ անդրադառնալ քպ-ական ողորմելիների, ինչպիսին է Արսեն Թորոսյանը,հռչակած «խաղաղության» օրակարգին։

Նրա դեմքին նայելով հիշում եմ բակի, փողոցի, դպրոցի խեղճուկրակներին։

Դրանք արհամարհված էին բոլորի կողմից և ամեն գնով ցանկանում էին հաճոյանալ ուժեղներին՝ նրանց ցանկացած ծառայություններ մատուցելով, վազելով ծխախոտ առնելու, քծնողական ժպիտը դեմքերին պատրաստ էին հայհոյել իրենց տիրոջ հետ հակադրվողին, աչքի պոչով նայելով տիրոջը, հավանություն ստանալու ակնկալիքով։

Սրանք բարդույթավորված են, մեծանալով դառնում են կամ չարացած կամ խեղճուկրակ կամ և և։ Սրանք ունեին իրենց մականունները՝ «դոդիկ», «մամայի բալա» և «ճիպիզնյակ»։ Եվ ահա այս ճիպիզնյակները եկել են իշխանության և ինչպես մանկության, պատանեկության տարիներին քծնում, հաճոյանում են ոչ միայն իրենց տիրոջ՝ վարչապետ կոչեցյալին, այլև նրա տերերին։

Ավետիք Իշխանյանի ֆեյսբուքյան էջից