Պարտքը գործող իշխանության համար «հեշտ» փող է, որը վերադարձնելու պատասխանատվությունը հիմնականում կրում են հաջորդ իշխանությունները։ Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում այս տեսակետը հայտնեց ՀՊՏՀ տնտեսագիտության տեսության ամբիոնի դոցենտ Ատոմ Մարգարյանը` մեկնաբանելով վերջին տարիներին Հայաստանի պետական պարտքի աճի միտումը։

Բացի այդ, մասնագետն ուշադրություն է հրավիրում այն փաստին, որ պարտքը ոչ միայն մեծացել է, այլև դրա կառուցվածքն է որակապես փոխվել դեպի վատը։ Եթե նախկինում ներքին ու արտաքին պարտքի հարաբերակցությունը կազմում էր 20/80 տոկոս, այսօր ներքին պարտքի մասնաբաժինը պետական պարտքի մեջ կրկնապատկվել է` հասնելով շուրջ 40/60-ի։

«Իսկ սա խայտառակություն է։ Սա նշանակում է, որ պետությունը ներքին շուկայից փողը քաշում է իր խնդիրները լուծելու համար։ Իսկ դրանք հայտնի խնդիրներ են, առաջին հերթին` պարգևավճարներ, ճոխ ճամփորդություններ, ընդունելություններ, ուռճացված պետական ապարատ։ Ես կհասկանայի, եթե այդ փոխառությունների հաշվին պետական պարտքն ավելանար ու գնար, ենթադրենք, ամենաարդիական զենքերի ու տեխնոլոգիաների, սահմանների արդիական ֆորմատներով կահավորման և այս տեսանկյունից խնդիրների լուծման։ Բայց մենք դա չենք տեսնում»,–նկատում է մեր զրուցակիցը։

Բացի այդ, տնտեսագետն արձանագրում է, որ պարտքի խնդիրը միայն պետության խնդիրը չէ։ Հայաստանում գերպարտքավորված է նաև հասարակությունը։ Դրա վառ ապացույցը հիփոթեքային շուկայի ներկա վիճակն է։

Գերպարտքավորված են նաև մասնավոր բանկերը։ Քանի որ Հայաստանում փողը թանկ է, բանկերը գումարներ են ներգրավում դրսից, և ստացվում է, որ բանկերն իրենք պարտքի տակ լինելով, հասարակության համախմբված պարտքն են ավելացնում։

Մյուս կողմից, Ատոմ Մարգարյանը Հայաստանի վերջին տարիներին կտրուկ աճած պարտքը համադրում է նույն ժամանակահատվածում մեր երկրի կրած տարածքային, մարդկային կորուստների հետ ու բավական մտահոգիչ եզրակացություն անում։

ՀՀ կառավարությունը` Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ, հայտարարում է, որ գերակատարել է 2023թ–ի առաջին եռամսյակի հարկային եկամուտները, բայց լռում է այն մասին, որ նույն ժամանակահատվածում պետության պարտքն ավելացել է 262 մլն դոլարով։