Շվեյցարիայում քաղաքական գործիչ խայտառակեցին, զրկեցին պաշտոնից, որովհետև ընդունել էր մի օտարերկրյա միլիոնատերի առաջարկը և անց կացրել նրա հաշվին 2 հանգստյան օր Ֆրանսիայի հարավում:

Մի հոգի մարդ չտեսա, մի հոգի , որ էս մարդուն արդարացնի , գրի կամ ասի. «Հա, լավ խեղճ մարդ, դե շաբաթ կիրակի է, ում հետ ուզում է անց է կանցնում»: Բոլորը դատապարտեցին արարքը ու ասացին, որ էլ երբեք քաղականությամբ չի կարող զբաղվել:

Հայաստանում էսքան դավաճանությունից հետո, նախորոք ալիևի հետ պայմանավորված պատերազմում էսքան ոսկի տղա սպանելուց հետո ( լավա ինքը նիկոլը խոստովանեց , որ այդ տղաները կարող էին նաև չզոհվել ) , էսքան հայրենի տարածքներ թուրքին նվիրելուց հետո դուք նայեք տեսեք, թե ինչքան հայեր էս ստոր դավաճան նիկոլներին «Ջան ջիգյար» են ասում, սեղան կիսում հետները…. դեմքներին ժպտում, հանուն սեփական ԵՍ-ի` դառնում ՉԱՐԱՀԱՎԱՆ` իր վարքով գայթակղության պատճառ հանդիսանալով շրջապատի համար:

Դա անում են, որովհետև կոնկրետ շահ ունեն էդ պաշտոնով մարդուց կամ էլ կոնկրետ ստրկամիտ հոգեբանություն. պաշտոնով մարդը ինչ էլ անի ինքը ճիշտ է, շեֆն ինչ անի «արդարացի» է, անգամ եթե հղի կին սպանի:

Իսկ չարը էդպես է, հետը կոմպրոմիսի ես գնում, ընդունում ես, մի հատ էլ ժպտում ես, մտածում է. «Էս անգամ էլ պլստացի, դեռ ինձ ջան ջիգյար ասող կա», ավելի է չարանում, ավելի շատ է մեծամտանում ու ուժեղանում: Ճիշտ քաղցքեղի նման. որ սկզբում չես հեռացնում հիվանդ բջիջները, հետո մետաստազի է վերածվում ու ներսից քայքայում քեզ:

Այսինքն, չարի հետ ընկերանալն ի վերջո չարի գործերին է ծառայում, քանի որ նրա կողմից օգտագործվում է ինքնագովազդվելու, լեգիտիմացվելու, մարդկանց աչքին ռեաբիլիտացվելու նպատակներով:

Թերեզա Մխիթարյանի ֆեյսբուքյան էջից