1988-ին քաղաքի տարբեր հատվածներում վարորդների բղավոցն էր՝ օպերա եմ գնում, ո՞վ է գալիս․ այսօր դա կարող ենք կրկնել, ամեն մեկը երեկոյան Հանրապետության հրապարակ բերի հայրենակցին
1988-ին, Արցախյան շարժման առաջին օրերին այսպիսի համախմբվածությունն էր տիրում: Այն ինչը սարսափեցնում է նիկոլենց: Դրա համար ժամը մեկ ուղիղ եթերում փորձում է չքմեղանալ: Երբ տեսան, որ ոստիկանական բռնությունը քաղաքացիներին չի կանգնեցնում, հիմա էլ որոշել են նստարան, աղբաման հավաքելուց հետո մետրոն փակեն:
1988-ին էլ դա կար, բայց ինքնին համախմբանն օգուտ տվեց: Քաղաքի տարբեր հատվածներում վարորդների բղավոցն էր՝ օպերա եմ գնում, ո՞վ է գալիս: Այսօր դա կարող ենք կրկնել, ամեն մեկը երեկոյան Հանրապետության հրապարակ բերի հայրենակցին: Ավելի լավ, եթե մետրոների փակ կայարանների մուտքերից երթեր սկսվեն դեպի հրապարակ...
1988-ին քաղաքի տարբեր հատվածներում վարորդների բղավոցն էր՝ օպերա եմ գնում, ո՞վ է գալիս․ այսօր դա կարող ենք կրկնել, ամեն մեկը երեկոյան Հանրապետության հրապարակ բերի հայրենակցին
1988-ին, Արցախյան շարժման առաջին օրերին այսպիսի համախմբվածությունն էր տիրում: Այն ինչը սարսափեցնում է նիկոլենց: Դրա համար ժամը մեկ ուղիղ եթերում փորձում է չքմեղանալ: Երբ տեսան, որ ոստիկանական բռնությունը քաղաքացիներին չի կանգնեցնում, հիմա էլ որոշել են նստարան, աղբաման հավաքելուց հետո մետրոն փակեն:
1988-ին էլ դա կար, բայց ինքնին համախմբանն օգուտ տվեց: Քաղաքի տարբեր հատվածներում վարորդների բղավոցն էր՝ օպերա եմ գնում, ո՞վ է գալիս: Այսօր դա կարող ենք կրկնել, ամեն մեկը երեկոյան Հանրապետության հրապարակ բերի հայրենակցին: Ավելի լավ, եթե մետրոների փակ կայարանների մուտքերից երթեր սկսվեն դեպի հրապարակ...
Գեղամ Մանուկյանի ֆեյսբուքյան էջից