Այսբերգը, որը ստացել է A23a անվանումը, զբաղեցնում է մոտ 4000 քառակուսի կիլոմետր տարածք և հայտնվել է 1986 թվականին, երբ այն պոկվել է Ֆիլչների սառցադաշտից: Սակայն այն շուտով խրվել է՝ Արևմտյան Անտարկտիդայի Ուեդել ծովում՝ բախվելով ծովի հատակին, գրում է Live Science-ը։

A23a-ն բազմիցս կրել է աշխարհի ամենամեծ այսբերգի տիտղոսը, քանի որ այլ, ավելի զանգվածային սառցե սալիկներ են հայտնվել և անհետացել, մինչ այն մնացել է տեղում, Live Science-ին ասել է Մերիլենդի համալսարանի և NASA Գոդարդի տիեզերական թռիչքների կենտրոնի սառցադաշտաբան Քրիստոֆեր Շումանը:

Օրերս խոշոր լրատվականները հայտնել էին, որ A23a-ն վերջապես սկսել է շարժվել: Սակայն, այսբերգի՝ ազատություն ձեռք բերելու փորձն իրականում սկսվել է 2020 թվականին, երբ այն սկսել է անջրպետվել ծովի հատակից, հայտնում է BBC-ն։

Բրիտանական Antarctic Survey-ի կողմից հրապարակված արբանյակային պատկերները ցույց են տալիս, որ A23a-ն վերջապես սկսեց շարժվել իր թառից այս տարվա հունվարին: Այդ ժամանակից ի վեր այն Անտարկտիկայի ափամերձ գծով հարյուրավոր մղոններ է անցել։

A23a-ն խրվել էր սառույցի հաստության պատճառով։ Ըստ Շումանի՝ նման չափսի այսբերգները կարող են հասնել 400 մետր բարձրության, որոնց զանգվածի մոտ 90%-ն ընկղմված է ջրի մեջ։

Հազվադեպ չէ, որ այս չափի այսբերգները տասնամյակներ շարունակ խրվում են տեղում, ասում է Շումանը:

A23a-ն, ամենայն հավանականությամբ, դուրս է եկել, երբ դրա ստորին մասի սառույցը հալվել է, նվազեցնելով դրա քաշը և այն բարձրացնելով ծովի հատակից: Դա տեղի է ունենում բոլոր խրված այսբերգների հետ և, ամենայն հավանականությամբ, կապված չէ կլիմայի փոփոխության հետ, հաղորդում է BBC-ն։

A23a-ն օվկիանոսային հոսանքների միջոցով կմղվի դեպի հյուսիս՝ դեպի Դրեյքի անցուղի, որը նաև հայտնի է որպես «այսբերգի գերեզմանոց»՝ ջրային մարմին, որի միջով անցել են Ուեդելի ծովում ծնված այլ մեծ սառցաբեկորների մեծ մասը, ներառյալ A76a-ն և A68a-ն՝ դանդաղ ճանապարհ անցնելով դեպի իրենց ջրալի գերեզմանը:

Աղբյուրը՝ news.am