Ռուսաստանն ինքնակամ չի լքի Հարավային Կովկասի տարածաշրջանը, դա իր համար ձեռնտու չէ, քանի որ նման փոփոխությունները զգալի սպառնալիքներ կստեղծեն սեփական սահմանների վրա: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպան, «Մայր Հայաստան» շարժման նախաձեռնող խմբի անդամ Ձյունիկ Աղաջանյանը։

Նա հավելեց, որ այդ պատճառով Հայաստանի իշխանությունները փորձում են խնդրահարույց իրավիճակներ ստեղծել և սլաքները ուղղել Ռուսաստանի վրա՝ արդարացնելու իրենց հետագա գործողությունները։ Նրա գնահատմամբ՝ Հայաստանի ղեկավարի աթոռը զբաղեցնող անձը հետևողականորեն երկիրը տանում է արևմտյան վեկտորի ճանապարհով՝ փորձելով որոշակի որոշումների մեղքը բարդել ուրիշների վրա, այդ թվում՝ Ռուսաստանի և ՀԱՊԿ-ի։

«Մեր հասարակության մեջ կարծիք կա, որ Ռուսաստանն ու ՀԱՊԿ-ն առանձին հարցեր են, բայց պետք է հասկանալ, որ գործընթացները զուգահեռ են ընթանում, և դրանք թելադրված են արևմտյան բլոկի կողմից, որն ուղղված է Ռուսաստանին տարածաշրջանից դուրս բերելուն, հզորացնելուն թուրքական գործոնը և նրա ազդեցության ուժեղացումը թուրանյան գործոնի օգնությամբ։ Արևմուտքի թիրախում է նաև Իրանը»,-նշեց Աղաջանյանը։

Նրա կարծիքով՝ Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների վատթարացման գործընթացը, որը սկսվել է 2018 թվականին, խորացել է 2021 թվականին և ստացել ակնհայտ հակառուսական դրսեւորումներ։

«Այժմ Ռուսաստանը եկել է վերջնական ըմբռնման այն իրավիճակի մասին, որն առկա է։ Ռուս սահմանապահները օգոստոսին դուրս կբերվեն «Զվարթնոց» օդանավակայանից. դրանից հետո Հայաստան կարող են գալ ուժեր, որոնց մասին տեղեկությունները Հայաստանը չի ցանկանում կիսել Ռուսաստանի հետ։ Սա նշանակում է, որ կարելի է խոսել հակառուսական ուժերի մասին։ Ժամանակի ընթացքում վիճակը լարվում է»,-հավելեց Ձյունիկ Աղաջանյանը։

Նա վստահություն հայտնեց, որ անվտանգության ոլորտում Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների վատթարացումը խնդիրներ կստեղծի նաև տնտեսական ոլորտում, ինչը կարող է Հայաստանին սպառնալ տնտեսական կոլապսով։

«2020 թվականի պատերազմից հետո Արևմուտքը Հայաստանին խոստացել է 2,6 միլիարդ եվրո, բայց դեռ չի հատկացրել։ Ինչ-որ բան խոստանալն ու հետագա պահանջներ առաջադրելը Արևմուտքի ոճն է»,-ընդգծեց դեսպանը։

Նա համոզմունք հայտնեց, որ Ռուսաստանին ձեռնտու է Հայաստանում ուժեղ հասարակություն ունենալը, մինչդեռ Արևմուտքին չի ձեռնտու այն, որ Հայաստանը ունի իր զարգացման ներուժը, քանի որ դա թույլ է տալիս պահպանել իր ազդեցությունը հայկական պետության վրա։