Հարցազրույց «Ժառանգություն» կուսակցության փոխնախագահ Ռուբեն Հակոբյանի հետ

–Ո՞րն է Ձեր ակնկալիքը այսօր ՀՅԴ–ի և «Ժառանգության» կողմից 100%–անոց համամասնական ընտրակարգին անցնելուն նվիրված խորհրդաժողովից։

–Նախ՝ ուզում եմ փաստել, որ սա վերջին տարիների քաղաքական մշակույթում դրական առումով իսկապես երևույթ էր, երբ գտնվեց մի հարթակ իր օրակարգով, որտեղ կամուրջները բավական նեղացրած ուժերը կարողացան այդ օրակարգով կողք կողքի կանգնել։ Սա վերջին երեք տարվա ընթացքում մեր քաղաքական մշակույթի ձեռքբերումներից է։ Եվ սա նաև ցույց տվեց, որ քաղաքական ուժերը, անկախ նրանից, թե ինչ հարցերում հակադիր կարծիքներ ունեն, պատրաստ են միասնական ուժերով պայքարել, որպեսզի պետության մեջ ազատ, արդար ընտրություններ լինեն, որը մնացած ամեն ինչի նախապայմանն է։ Արդար ընտրությունների դեպքում կարելի է քաղաքական պայքարի մասին խոսել, քաղաքական դաշտի կայացման մասին խոսել, և, ի վերջո, արդար ընտրությունները նախ և առաջ նշանակում են ժողովրդի ձայնի միջոցով իշխանության ձևավորում։ Կարծում եմ՝ նաև նկատի ունենալով այս քաղաքական խորհրդաժողովի տրամադրությունները՝ կարելի է քաղաքական ճանապարհային քարտեզ մշակել։ Ենթադրում եմ, որ իշխանությունն անպայման կանսա մեր առաջարկությանը՝ կազմակերպել խորհրդարանական լսումներ։

–Այդ լսումները դրական առումով ի՞նչ կարող են տալ։

–Այդ լսումներով ավելի կձևավորվի այն հասարակական կարծիքը, որն անհրաժեշտ է օրենքում փոփոխություններ կատարելու համար։ Նաև պետք է պայքարել, որ պատգամավորների 1/3–ի ստորագրությամբ հրավիրվի արտահերթ նիստ։ Բնական է, որ ՀՅԴ և «Ժառանգություն» խմբակցությունների ներկայացուցիչները համաձայն են, կան անկախ պատգամավորներ, որոնք համաձայն են, կան նաև այլ կուսակցությունների խմբակցությունների անդամներ, ովքեր նույնպես համաձայն են։

–Բայց չէ՞ որ ընդդիմությունը խորհրդարանում արտահերթ հարցով այդ օրինագիծը կարող է քննարկման ներկայացնել։

–Արտահերթ նիստն այլ ռեժիմ է նախատեսում՝ լիարժեք քննարկվում է տվյալ հարցը։ Իսկ արտահերթ հարցը դրվում է ԱԺ–ի երկրորդ քառօրյայի երկրորդ օրը ընդամենը մեկ նիստի՝ 1 ժամ 30 րոպեի ընթացքում, որն ավելի շատ, այսպես ասած, ձևական բնույթ է կրում։

–Երբ նայում են ներկապնակը, փաստորեն, մեծ հաշվով միայն ՀՀԿ–ն է դեմ 100%–անոց համամասնական ընտրակարգին։ Ի՞նչն է պատճառը։

–Որևէ հիմնավորված հակափաստարկ չեն ներկայացնում։ Այսօր քաղաքական դաշտում կա կոնսենսուս մինուս մեկ։ Այդ մինուս մեկը ՀՀԿ–ն է։ Հարցն այն է, որ ցանկություն կա այդ 41 մանդատն ունենալ մինչև խորհրդարանական ընտրություններ։ 41 ձայնը մոտավորապես 1/3–րդն է, իսկ սա նորմալ պետություններում արդեն համեմատական մեծամասնություն է։ Մնացած բոլոր հակափաստարկները պարզապես քողածածկույթներ են։

–Եթե, այդուհանդերձ, չհաջողվի այս օրինագիծը կյանքի կոչել, Ձեր հետագա քայլերը որո՞նք են լինելու։ Պայքարելո՞ւ եք մեծամասնական ընտրատարածքներում։

–Առայժմ մենք պայքարում ենք, որ հաջողվի 100%–անոց համամասնական ընտրակարգը։ Որ չեղավ, բնականաբար, կպայքարենք մեծամասնականով։ Օրինակ՝ ես երկու անգամ մեծամասնականով եմ ընտրվել, բայց չէի ուզենա բացարձակացնել, որ եթե սա չեղավ, ուրեմն ամեն ինչ ավարտվում է։ Ես չէի ուզենա, որ այդ տրամադրությունը լինի։ Կան տարբեր մեխանիզմներ, սակայն դրանց մասին կխոսենք այն պահին, երբ սա չիրականանա։ Բայց առայժմ մենք պայքարում ենք, որ համամասնական ընտրակարգի մասին այս միասնական նախագիծը կյանքի կոչվի։

Հարցազրույցը վարեց Արեգնազ Մանուկյանը