Չէր անցել երկար ժամանակ վրացի փորձագետ, Թբիլիսիի դիվանագիտական ակադեմիայի ռեկտոր Սոսո Ցինցաձեի հակահայկական մտքեր պարունակող հարցազրույցների շարքից, որոնցում նկատվում են Հայաստանի և հայ ժողովրդի հանդեպ վիրավորական արտահայտություններ և փաստերի խեղաթյուրում, իսկ հայ գործիչների, մասնավորապես ԱԺ պատգամավոր Շիրակ Թորոսյանի՝ ջավախքցիների իրավունքները պաշտպանելուն ուղղված արտահայտությունները, առանց հիմնավորման փաստարկումների, համարվում են հակավրացական, երբ օրերս Սոսոն, հայտնի կենդանու համառություն դրսևորելով, փորձում է այս անգամ արդեն խեղաթյուրել հայոց նորագույն պատմության որոշ փաստեր: Մեջբերում եմ վերոնշյալ փորձագետի՝ ադրբեջանական լրատվամիջոցներին տված հարցազրույցից մի հատված.

Для того, чтобы парламент Грузии рассмотрел вопрос признания ходжалинского геноцида, необходимо обращение с азербайджанской стороны. Считаю, что тут многое зависит от активности азербайджанской стороны. Мы сами жертва геноцида, поэтому думаю, что, по всей вероятности, парламент Грузии внимательно рассмотрит эту проблему. А мое частное мнение заключается в том, что, конечно же, геноцид в Ходжалы имел место.

Եթե նման հայտարարություն անողը լիներ ադրբեջանցի փորձագետ, ինչ-որ կերպ կարող էր հասկանալի լինել. հերյուրանքների տարածումը պարտվածի հոգաբանական նշված հատկանիշի դրևորումներից է: Արդյոք Սոսո Ցինձաձեն և՞ս իրեն պարտված  է համարում: Կարծում եմ՝ ոչ, նա ուղղակի տրվել է ադրբեջանցիներին: Հայկական կողմից երբև ոչ ոք հրապարակայնորեն չի խոսել Վրաստանի համար այնպիսի ցավոտ խնդիրներից, ինչպիսիք են Հարավային Օսիայի և Աբխազիայի խնդիրները, կամ վրաց-օսական պատերազմը՝ դրսևորելով հակավրացական պահվածք: Չեն խոսել, պահպանել են չեզոքություն՝ հաշվի առնելով հայ-վրացական հարաբերությունները և դիվանագիտական որոշ նորմեր:

       Հայկական կողմն իրավունք չունի ուշադրությունից դուրս թողնելու նման կարգի գործիչների ոչ մեկ անգամ արված հակահայկական հայտարարությունները: Այո՛, հնարավոր է, որ Վրաստանի իշխանությունը նման տեսակետը չի կիսում, այնուամենայնիվ, Ցինցաձեի և Մասխուլիայի նման գործիչները, ում վերջերս ազատեցին զբաղեցրած պաշտոնից հակահայկական հայտարարությունների համար, հրապարակային գործունեություն են ծավալում և հասարակության մեջ կարող են կարծիք, տեսակետ և դիրքորոշում ձևավորվել: Վերջիններիս և սրանց նմանների պատճառով է, որ վրաց հանրության մեջ ժամանակ առ ժամանակ հակահայկական հիստերիա է բարձրացնում, սրանց հայտարարություններն ու գործունեությունը հենց չի բխում հայ-վրացական հարաբերությունների տրամաբանությունից և ստվերում է այն: Բազմիցս ասել ենք և կրկնում ենք. նման կարգի հայտարարություններին դիվանագիտական խողովակներով անհրաժեշտ է հղել բողոքի նոտա և պատասխանատվության հարց բարձրացնել: Սա առաջին հերթին Վրաստանում Հայաստանի դեսպանության գործառույթն է:

Ինչպես ժողովրդական խոսքն է ասում՝ մինչև ամպը չգոռա, անձրև չի գա:

Արտյուշ Գրիգորյան

«Ջավախք» երիտասարդական միության նախագահ