Գործով ընկանք, օրվա հացը վաստակելու երբեմն նվաստացուցիչ աշխատանքով ընկած՝ այդպես էլ չնկատեցինք, թե իրականում ովքեր են ՏԵՐԵՐԸ:
Ականջդ կանչի, Արամ Կարապետյան, որ առաջինը նկատեց «նախագահականի ժելեոտած գլուխներով ջահելներին»:
Ժելեած մազերով, սիգար ծխող, «հարվարդյան կրթությամբ» միայն ազգանվան «յան» վերջածանցով «հայեր»...
Սրանք են այսօր ղեկավարում երկիրը, սրանք են որոշում, թե ով է արժանի ապրելու, ով` ոչ: 
Այս «ժելեած» խավն իր «պետականաշեն» գործունեությամբ սպառնում է հայոց անդաստանը վերածել ամայացած տարածքի...
Ի դեմս «ժելեածների»՝ մեզանում էլ համարյա գործում է «ներքին պետության» մոդելը, ինչի մասին թշվառականներս չգիտենք կամ քիչ բան գիտենք: Ինչպես, ըստ ամենայնի, չգիտենք, թե ոնց է ապրում «ժելեած» խավը. մեր բոլորիս երեւակայությունից դուրս է այդ խավի անդամների ապրելակերպը, հակազգային մտածողությունը, կարեւորգույն որոշումներ կայացնելու հարցում նրա ունեցած դերակատարության չափը, ամեն բան գնելու, սեփականելու սրանց ախորժակի չափը:
Հիմա ոնց չասես` ա՛յ անկյալ ժողովուրդ, ինչքան ես հանդուրժելու քո դեմ գործող «ժելեածներին»...

Կիմա Եղիազարյան