Արմեն Սարգսյան

● Ուղիղ խոսք

14.07.2009 ● 15:30

Արմեն Սարգսյան

Պատկերացրեք՝ համաձայնում են, որ Ղարաբաղը միանում է Հայաստանին կամ անկախ է և միջանցք ունի Հայաստանի հետ։ Ո՞վ է վաղը պատասխան տալու, երբ Ադրբեջանը պատերազմ սկսի, և իրեն արդեն պետք չէ այսօրվա պաշտպանական շրջանները հաղթահարելով՝ մտնել Հայաստան։ Իրեն պարզապես պետք է 5 կմ այդ միջանցքի վրա հարձակվի և կտրի այդ միջանցքը։ Ղարաբաղը մեկուսանում է Հայաստանից և մեկ-երկու ամիս հետո կապիտուլացվում է։ Ինչպե՞ս կարելի մոմի լույս վառել և ռոմանտիկ ձևով որոշել ժողովրդի ճակատագիրը։ Մենք սխալ քաղաքականություն ենք վարում, և բանակցային ռազմավարությունը պետք է արմատապես փոխվի, այլ ոչ թե այս նույն ճանապարհով փորձենք հասնել հաջողության։

● Այս խորագրի վերջին նյութերը

Մանուկ Սուքիասյան․

19.11.2024 ● 11:43

Ստորագրահավաքը ցույց է տալիս, որ մարդիկ տոտալ մերժում են ինչպես տրանսպորտի գնի թանկացումը, այնպես էլ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած ուժին։

Անդրանիկ Թևանյան․

15.11.2024 ● 08:14

Հայկական ֆուտբոլը նույն խայտառակ վիճակում է հայտնվել, ինչ Հայաստան պետությունը։ Երկուսի ղեկին էլ պարտության խորհրդանիշներն են։

Մարիա Զախարովա․

13.11.2024 ● 16:57

ԱՄՆ-ն և ԵՄ-ն ցանկանում են վերահսկողության տակ առնել Հրվ․ Կովկասը, ներթափանցել այնտեղ՝ դուրս մղելով ՌԴ-ն, Իրանը և Թուրքիան։

Անդրանիկ Թևանյան․

09.11.2024 ● 13:41

Եթե մենք ուզում ենք աշխարհի հզորների ոտքերի տակ չընկնել ու Սյունիքը չկորցնել, ապա պետք է կողմ լինենք 2020թ․ եռակողմ հայտարարության 9-րդ կետում նշվածի կյանքի կոչմանը։