Հիմա Հովիկ Աբրահամյանը կամ պետք է դառնա ինքնուրույն քաղաքական դերակատար, կամ էլ նախօրոք հայտնի հլու-հնազանդ ծառայելու մասին։ Բնական է, որ հնազանդությունը լավագույն տարբերակը չի նրա համար մյուս բոլոր հավասար պայմաններում։ Հովիկը հո ախմախ չէ՞ր, որ Ազգային ժողովի նախագահի պաշտոնը թողներ ու գնար Սերժի համար ստրուկի կարգավիճակում «Ապահով Հայաստան» կառուցեր։ Եվ հետո, վարչապետի պաշտոնին այնքան մարդ աչք ուներ դրած։ Հիմա ամեն մեկն իր հերթին «աբիժնիկություն» է անելու, ու այստեղ է, որ Աբրահամյանը պետք է ճիշտ կողմնորոշվի, թե ում հետ կարելի է համագործակցել, կամ գոնե նենց կուրս բռնել, որ պետք եղած դեպքում հարվածը հարյուրկողմանի չլինի. ձեռքի հետ էլ գոնե նեյտրալ զոնա լինի, որտեղ գոնե չեն խփի։ Թույլ կտան շունչ առնել ու շարունակել պաշտոնավարել Տիգրան Սարգսյանի թողած փլատակների վրա։
Հակոբ Տեր-Հակոբյանի ֆեյսբուքյան էջից