2013 թ. սեպտեմբերի 30-ին, իմ ձերբակալությունից 10 օր անց տարածված առաջին հայտարարությանս մեջ ես շեշտել էի, որ.
վարչախմբի ու մեր ժողովրդի շահերն իրար հակասում են,
մենք ազգային պետություն չունենք, եղածը ժողովրդին ու մեր պետականությունը կործանող մի գործիք է,
1988-ին սկսված ազգային-ազատագրական պայքարը կիսատ է մնացել, այն պետք է ավարտել ազգային պետության կերտումով,
ես մտադիր էի սոցիալական պայքարի դրոշը փոխարինել ազգային-ազատագրական պայքարի դրոշովև միանալ Նախախորհրդարանին,
իմանալով իմ մտադրության մասին և չկարողանալով ինձ հետ պահել դրանից`վարչախումբը շինծու մեղադրանքով ձերբակալեց ինձ:
Պայքարի առաջին իսկ օրվանից իշխանության տարբեր բարձրաստիճան ներկայացուցիչներ Սերժ Սարգսյանի ցուցումով փորձել են ինձ գայթակղել ու կաշառել` առաջարկելով պաշտոն, բիզնես կամ մեծ գումար: Սակայն ես մերժել եմ, քանի որ չեմ կարող ծախել հոգիս ու Հայրենիքս:
Արդեն յոթ ամիս է, որ ես իմ քաղաքական հայացքների համար բանտարկված եմ: Առողջության հետ կապված պրոբլեմներ ունեմ, սակայն ինձ հետ հաշվեհարդար տեսնելու նպատակով անգամ բուժօգնություն չեն ցուցաբերում: Ավելին, վարչախումբը հալածում է ոչ միայն ինձ, այլև ընտանիքիս անդամներին: Այս ընթացքում անօրինական կերպովբանակ են զորակոչել որդուս` Ավետիս Ավետիսյանին, հաշվի չառնելով, որ ծանր հիվանդության պատճառովնա պիտանի չէզինվորական ծառայության համար:
Բայցվարչախմբի ջանքերն ապարդյուն են: Ես և իմ ընկերներն հաստատակամ ենք և շարունակում ենք պայքարը: Դրան են միացել նաև քաղաքացիներ, լրագրողներ, իրավապաշտպաններ, քաղաքական գործիչներ։ Նախաքննության ընթացքում ինձ ներկայացված շինծու մեղադրանքների փուչիկը պայթել է, իսկ դատավարությունը վերածվել է զավեշտի:
Իմ քաղաքական հայացքները ոչ միայն չեն փոխվել, այլ ավելի են ամրապնդվել:
Ես առավել քան համոզված եմ, որ այս վարչախումբը պատերազմում է մերժողովրդի դեմ: Նա ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ ներքին թշնամի, որն այսօր արդեն բացահայտ կերպով մեր երկիրը հանձնում է օտարին: Ուստի նրան պետք է հեռացնել և պատասխանատվությանենթարկել։
Իմ մարտական ընկերներին ու մեր ամբողջ ժողովրդին կոչ եմ անում` ինչպես Արցախյան շարժման ժամանակ պայքարեցինք արտաքին թշնամու դեմ ևազատագրեցինք Արցախը, այնպես էլ հիմա համախմբվենք և պայքարենք ներքին թշնամու դեմ ու ազատագրենքամբողջ Հայաստանը: Նուբարաշեն քրեակատարողական հիմնարկ
Ազատամարտիկ, քաղբանտարկյալՎոլոդյա Ավետիսյանի հայտարարությունը
2013 թ. սեպտեմբերի 30-ին, իմ ձերբակալությունից 10 օր անց տարածված առաջին հայտարարությանս մեջ ես շեշտել էի, որ.
Պայքարի առաջին իսկ օրվանից իշխանության տարբեր բարձրաստիճան ներկայացուցիչներ Սերժ Սարգսյանի ցուցումով փորձել են ինձ գայթակղել ու կաշառել` առաջարկելով պաշտոն, բիզնես կամ մեծ գումար: Սակայն ես մերժել եմ, քանի որ չեմ կարող ծախել հոգիս ու Հայրենիքս:
Արդեն յոթ ամիս է, որ ես իմ քաղաքական հայացքների համար բանտարկված եմ: Առողջության հետ կապված պրոբլեմներ ունեմ, սակայն ինձ հետ հաշվեհարդար տեսնելու նպատակով անգամ բուժօգնություն չեն ցուցաբերում: Ավելին, վարչախումբը հալածում է ոչ միայն ինձ, այլև ընտանիքիս անդամներին: Այս ընթացքում անօրինական կերպովբանակ են զորակոչել որդուս` Ավետիս Ավետիսյանին, հաշվի չառնելով, որ ծանր հիվանդության պատճառովնա պիտանի չէզինվորական ծառայության համար:
Բայցվարչախմբի ջանքերն ապարդյուն են: Ես և իմ ընկերներն հաստատակամ ենք և շարունակում ենք պայքարը: Դրան են միացել նաև քաղաքացիներ, լրագրողներ, իրավապաշտպաններ, քաղաքական գործիչներ։ Նախաքննության ընթացքում ինձ ներկայացված շինծու մեղադրանքների փուչիկը պայթել է, իսկ դատավարությունը վերածվել է զավեշտի:
Իմ քաղաքական հայացքները ոչ միայն չեն փոխվել, այլ ավելի են ամրապնդվել:
Ես առավել քան համոզված եմ, որ այս վարչախումբը պատերազմում է մերժողովրդի դեմ: Նա ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ ներքին թշնամի, որն այսօր արդեն բացահայտ կերպով մեր երկիրը հանձնում է օտարին: Ուստի նրան պետք է հեռացնել և պատասխանատվությանենթարկել։
Իմ մարտական ընկերներին ու մեր ամբողջ ժողովրդին կոչ եմ անում` ինչպես Արցախյան շարժման ժամանակ պայքարեցինք արտաքին թշնամու դեմ ևազատագրեցինք Արցախը, այնպես էլ հիմա համախմբվենք և պայքարենք ներքին թշնամու դեմ ու ազատագրենքամբողջ Հայաստանը:
Նուբարաշեն քրեակատարողական հիմնարկ