Եթե Հայաստանում իշխանությունը չփոխվի, Ղարաբաղյան պատերազմի հաղթանակի արդյունքները կվերացվեն

Այսօր տոնում ենք Շուշիի ազատագրման 22-րդ տարեդարձը: Բայց տոնում ենք ծանր սրտերով, տոնում ենք արտագաղթի, տնտեսական անկման և ղարաբաղյան բանակցություններում Հայաստանի համար շատ վտանգավոր զարգացումների ֆոնին: 2 օր առաջ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ամերիկյան համանախագահ Ջեյմս Ուորլիքը հանդես եկավ մի ելույթով, որից պարզ դարձավ, որ ԱՄՆ-ն, փաստացի, պնդում է, որ հայկական ոկղմը պետք է հողեր հանձնի ադրբեջանցիների «ազնիվ խոսքի երաշխիքի տակ»: Շատերը սրա մեջ կմեղադրեն ԱՄՆ-ին, ոմանք` ՌԴ-ին` ասելով, որ եթե Ուկրաինայում ռուսները գնային զիջման, այսպիսի բաներ չէին լինի և այլն, սակայն մեղավորն այս իրադարձությունների մեջ Սերժ Սարգսյանն է:

Իր «նախաձեռնողական» խաղերը թուրքերի, ադրբեջանցիների հետ, իր` ԵՄ-ի հետ ասոցացման գործընթացը, որը բերեց ՄՄ-ին անդամակցելու վերաբերյալ զարգացումներին, չէր կարող անհետևանք մնալ մեզ համար: Հիմա էլ ստացվում է, որ Սերժ Սարգսյանի գործունեության արդյունքը նյութականացվում է և հանգեցնում մի իրավիճակի, որտեղ շատ կտրուկ մեծանում է պատերազմի վտանգը: Ի՞նչ պետք է անենք այս իրավիճակում.

1. Քաղաքական ուժերը (ընդդիմադիր քառյակը) պետք է իրենց հստակ գնահատականը տան այս իրավիճակին` նշելով, որ հայկական կողմի համար բանակցությունների շարունակման հիմք է հանդիսանում 2007 թվականի փաստաթուղթը:

2. Կարծում եմ, որ իրենց գնահատականներով պետք է հանդես գան նաև Հայաստանի առաջին և երկրորդ նախագահները` նշելով, որ ԱՄՆ-ի կողմից առաջարկվող 6 կետերը Հայաստանի համար ընդունելի չեն և չեն կարող բանակցությունների հիմք հանդիսանալ: Կարծում եմ նաև որ նախագահները պետք է չբացառեն, որ Հայաստանի առջև կանգնած սպառնալիքի լրջության պարագայում պատրաստ են համատեղ ջանքեր գործադրելու երկիրն այս վիճակից դուրս բերելու համար: Քաղաքական խնդիրները մի կողմ թողնենք, պետության մասին է խոսքը և այն ամեն գնով պետք է պահպանել` անկախ քաղաքական հայացքների տարբերությունից:

3. Վերջապես, ավելի կոշտ գնահատականներով պետք է հանդես գա նաև ԼՂՀ իշխանությունը:

4. Եթե Հայաստանի ներկայիս իշխանությունները քայլեր չձեռնարկեն երկիրն այս իրավիճակից դուրս բերելու համար, ապա ընդդիմությունը պետք է դնի ամբողջական իշխանափոխության հարցը, քանզի ներկայիս իրավիճակի ձգձգումը կհանգեցնի նրան, որ լուրջ սպառնալիքներ կստեղծվեն ԼՂՀ-ի ու Հայաստանի տարածքային ամբողջականության նկատմամբ: Եվ սուտ են այն խոսակցությունները, որ եթե մեզ մոտ իշխանափոխության պահանջ դնի ընդդիմությունը, ազերիները դրանից կօգտվեն: Ադրբեջանցիներն ավելի շատ օգտվում են նրանից, որ Սերժ Սարգսյանն է իշխանության ղեկին: Եթե նա չհեռանա, ապա վաղ թե ուշ ազերիները զենքի միջոցով կփորձեն լուծել իրենց խնդիրը: Դա կանխելու համար մենք պետք է մեր երկրի ներսում լուծենք իշխանությունների հարցը:

5. Նոր իշխանությունները պետք է հստակ ձևակերպեն իրենց դիրքորոշումը և ասեն, որ հայկական կողմի համար ընդունելի է 2007 թվականի փաստաթուղթը (իհարկե, այն նույնպես իր բացասական կողմերն ունի, բայց դա այսօրվա 6 կետերի նման «ղազագիր» չէ):

Խոսքերս դեռ որպես հասարակ կարծիք են ներկայանում, սակայն ես իմ կողմից ամեն բան կանեմ, որպեսզի ասվածւ դառնա քաղաքական ուժերի համար գործողությունների ճանապարհային քարտեզ: Ես ուզում եմ ապրել ԱԶԱՏ ՈՒ ԱՆԿԱԽ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ ՈԻ ԱՐՑԱԽՈՒՄ, ու այստեղ բոլոր անձնական ու նեղ քաղաքական վեճերը պետք է մի կողմ դրվեն:

Սևակ Դանիելյանի ֆեյսբուքյան էջից