Բուրկինա Ֆասոյի նախագահ Բլեյզ Կոմպաորեյի նամակը Սերժ Սարգսյանին
Սիրելի՛ Սերժ,
Ձեզ եմ գրում հեռավոր Գանայից։ Ինչպես տեղյակ եք, հեղափոխության պատճառով ստիպված լքել եմ հայրենիքս ու ժամանակավոր բնակվում եմ Գանայում: Ես այժմ կորցրել եմ ամեն ինչ Բուրկինա Ֆասոյում, մինչդեռ կարող էի համառություն չցուցաբերել և պատվով հեռանալ: Ես ցանկանում էի սահմանադրական փոփոխություններ կատարել, երկարաձգել իմ իշխանությունը, սակայն արդյունքում ստացա բոլորովին այլ բան:
Հարգելի՛ Սերժ, ես գիտեմ, որ Դուք ևս փորձում եք սահմանադրական փոփոխությունների միջոցով պահել Ձեր իշխանությունը, բայց հավատացե՛ք ինձ՝ այդ քայլը ական է, Սե՛րժ, ական գալիք բազմաթիվ տասնամյակների համար, որ անխուսափելի կործանման կտանի Հայաստանը:
Դուք զարգացման ճանապարհի ականները մի կողմ նետելու պարտք ունեք: Անօրինական ճանապարհներով և վերարտադրության նպատակով Սահմանադրություն փոխելով հնարավոր չէ սահմանադրակարգի հաստատման օրակարգ ամրագրել: Այդ սահմանադրակարգի վերջն էլ շատ արագ կգա ու բավականին կոշտ ձևով։ Դա անթույլատրելի է, Սե՛րժ. դա է ապացուցում իմ անձնական փորձը:
Այսօր Կիևից մինչև Դամասկոս, Թունիսից մինչև Կահիրե մարտահրավեր է նետված մարդկանց այն տեսակին, ովքեր փորձում են իշխանություն պահել՝ առանց հանրային կամքը հաշվի առնելու: Դա ճիշտ ճանապարհ չէ: Ընտրած ճանապարհի հարցում ես և Դուք նույն կերպ ենք մտածում, սակայն դա սխալ ճանապարհ է: Ժամանակն է խնդիրներին այլ ձևով մոտենալ։ Դա ես ասում եմ իմ անձնական փորձից ելնելով:
Այսօր դժվար է օրենքից բարձր լինել, ու դա նաև մեր դժբախտությունն է:
Երեկվա սահմանադրական փոփոխությունները այսօր իմ գլխին փոթորիկ են դարձել: Այսօրվա Ձեր սահմանադրական փոփոխությունները վաղը Ձե՛ր գլխին փոթորիկ կբերեն, կդառնան «Bellum omnium contra omnes» կամ «բոլորի պատերազմը բոլորի դեմ»: Ու արդեն ինքներդ ձեզ հարց կտաք՝ մի՞թե հնարավոր չէր ժամանակին հեռանալ՝ առանց ողբերգություն բերելով երկրին:
Հավատացե՛ք ինձ՝ այսօր Դուք ունեք պատվով հեռանալու հնարավորություն։ Օգտագործե՛ք այդ հնարավորությունը. հետագայում ուշ կլինի: Նայե՛ք, թե ինչ է կատարվում, երբ կտրվում ես իրականությունից՝ Չաուշեսկու, Յանուկովիչ, և, վերջապես, ես՝ Բուրկինա Ֆասոյի նախկին ու արդեն փախած նախագահս...
Վստա՛հ հեռացե՛ք ժամանակին:
Այսքանը:
Փոխանցե՛ք, խնդրում եմ, հարգանքներիս հավաստիքը հայ ժողովրդին, ու թող գարնան արագիլի հպարտ ուղերձը կանգնեցնի Ձեզ սխալ ճանապարհ ընտրելիս:
Բուրկինա Ֆասոյի նախագահ Բլեյզ Կոմպաորեյի նամակը Սերժ Սարգսյանին
Սիրելի՛ Սերժ,
Ձեզ եմ գրում հեռավոր Գանայից։ Ինչպես տեղյակ եք, հեղափոխության պատճառով ստիպված լքել եմ հայրենիքս ու ժամանակավոր բնակվում եմ Գանայում: Ես այժմ կորցրել եմ ամեն ինչ Բուրկինա Ֆասոյում, մինչդեռ կարող էի համառություն չցուցաբերել և պատվով հեռանալ: Ես ցանկանում էի սահմանադրական փոփոխություններ կատարել, երկարաձգել իմ իշխանությունը, սակայն արդյունքում ստացա բոլորովին այլ բան:
Հարգելի՛ Սերժ, ես գիտեմ, որ Դուք ևս փորձում եք սահմանադրական փոփոխությունների միջոցով պահել Ձեր իշխանությունը, բայց հավատացե՛ք ինձ՝ այդ քայլը ական է, Սե՛րժ, ական գալիք բազմաթիվ տասնամյակների համար, որ անխուսափելի կործանման կտանի Հայաստանը:
Դուք զարգացման ճանապարհի ականները մի կողմ նետելու պարտք ունեք: Անօրինական ճանապարհներով և վերարտադրության նպատակով Սահմանադրություն փոխելով հնարավոր չէ սահմանադրակարգի հաստատման օրակարգ ամրագրել: Այդ սահմանադրակարգի վերջն էլ շատ արագ կգա ու բավականին կոշտ ձևով։ Դա անթույլատրելի է, Սե՛րժ. դա է ապացուցում իմ անձնական փորձը:
Այսօր Կիևից մինչև Դամասկոս, Թունիսից մինչև Կահիրե մարտահրավեր է նետված մարդկանց այն տեսակին, ովքեր փորձում են իշխանություն պահել՝ առանց հանրային կամքը հաշվի առնելու: Դա ճիշտ ճանապարհ չէ: Ընտրած ճանապարհի հարցում ես և Դուք նույն կերպ ենք մտածում, սակայն դա սխալ ճանապարհ է: Ժամանակն է խնդիրներին այլ ձևով մոտենալ։ Դա ես ասում եմ իմ անձնական փորձից ելնելով:
Այսօր դժվար է օրենքից բարձր լինել, ու դա նաև մեր դժբախտությունն է:
Երեկվա սահմանադրական փոփոխությունները այսօր իմ գլխին փոթորիկ են դարձել: Այսօրվա Ձեր սահմանադրական փոփոխությունները վաղը Ձե՛ր գլխին փոթորիկ կբերեն, կդառնան «Bellum omnium contra omnes» կամ «բոլորի պատերազմը բոլորի դեմ»: Ու արդեն ինքներդ ձեզ հարց կտաք՝ մի՞թե հնարավոր չէր ժամանակին հեռանալ՝ առանց ողբերգություն բերելով երկրին:
Հավատացե՛ք ինձ՝ այսօր Դուք ունեք պատվով հեռանալու հնարավորություն։ Օգտագործե՛ք այդ հնարավորությունը. հետագայում ուշ կլինի: Նայե՛ք, թե ինչ է կատարվում, երբ կտրվում ես իրականությունից՝ Չաուշեսկու, Յանուկովիչ, և, վերջապես, ես՝ Բուրկինա Ֆասոյի նախկին ու արդեն փախած նախագահս...
Վստա՛հ հեռացե՛ք ժամանակին:
Այսքանը:
Փոխանցե՛ք, խնդրում եմ, հարգանքներիս հավաստիքը հայ ժողովրդին, ու թող գարնան արագիլի հպարտ ուղերձը կանգնեցնի Ձեզ սխալ ճանապարհ ընտրելիս:
Խաղաղություն:
«7 օրի» փախած նախագահների նամակների բաժին